Nawożenie potasem warzyw
Poprawne nawożenie ma decydujące znaczenie w uprawie roślin warzywnych. Przy ustalaniu dawki azotu uwzględnia się jego wpływ na zawartość azotanów w produkcji oraz możliwość zanieczyszczenia wód gruntowych. Przy określeniu dawki N powyżej 120 kg N/ha zaleca się dzielenie jej na części. Podstawową dawkę azotu stosuje się przed siewem nasion lub sadzeniem rozsady, pozostałą zaś część N pogłównie. W uprawie roślin wrażliwych na zasolenie jednorazowa dawka N w okresie przedwegetacyjnym nie może być większa niż 100 kg N/ha na glebach lekkich oraz 150-200 kg N/ha - na glebach średnich i ciężkich. Na roślinach o mniejszej wrażliwości na glebach lekkich dopuszcza się zastosowanie jednorazowo 200 kg N/ha oraz na glebach ciężkich do 300 kg N/ha.
Największa wrażliwość na deficyt fosforu w glebie rośliny odczuwają w początkowym okresie wegetacji. Nawozy fosforowe przeważnie stosuje się przedsiewnie. Warzywa pobierają duże ilości potasu.
Dlatego trzeba zwrócić szczególną uwagę na nawożenie roślin K. Wiele warzyw bardzo dobrze i dobrze znosi obecność podwyższonej ilości chloru w roztworze glebowym. Warzywa, które ujemnie reagują na dużą zawartość chlorków można nawozić nawozami siarczanowymi. Ale trzeba pamiętać, że one są znacznie droższe i powodują zwiększenie zawartości azotanów w produkcji roślinnej. Niektóre rośliny akumulują duże ilości azotanów (warzywa liściowe, korzeniowe, kapustne). W związku z tym z nawozów potasowych lepiej zaplanować zastosowanie 60% chlorku potasu. Jeżeli warzywa źle reagują na podwyższone stężenie chlorku w glebie, natomiast gromadzą nadmierne ilości azotanów, zaleca się stosowanie wysokoprocentowej soli potasowej na kilka tygodni przed siewem. Nawożenie potasem stosuje się zazwyczaj jesienią, co pozwala na dokładne wymieszanie K z glebą oraz wypłukanie chlorku do niżej położonych warstw gleby. W przypadku wysokich dawek potasu (przekraczających 150 kg K2O/ha) zaleca się podział dawki na jesienną przed orką przedzimową oraz wiosenną przed siewem.
Orientacyjne dawki N, P, K w uprawie roślin warzywnych (E. Szwonek, Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa):
| Gatunek | N | P2O5 | K2O |
|---|---|---|---|
| Kapusta brukselska | 150-200 | 70-120 | 200-250 |
| Kalafior | 150-250 | 70-90 | 200-240 |
| Kapusta biała wczesna | 90-100 | 70-80 | 200-240 |
| Kapusta biała późna | 150-200 | 90-100 | 240-300 |
| Ogórek | 100-120 | 70-80 | 200-250 |
| Marchew wczesna | 80-130 | 60-70 | 180-230 |
| Marchew późna | 140-200 | 70-80 | 200-270 |
| Pietruszka | 80-150 | 50-60 | 180-250 |
| Por | 100-160 | 60-90 | 130-180 |
| Cebula | 100-140 | 70-80 | 150-200 |
| Pomidor | 80-150 | 50-70 | 140-190 |
| Seler | 150-200 | 50-100 | 190-300 |
| Bób | 50-60 | 60-80 | 130-160 |
| Fasola szparagowa | 30-50 | 60-80 | 140-160 |